İçerik
yönleri
Vakumlu cam silecekleri, 1920'lerde otomobillerdeki en eski, krankla çalışan ön cam sileceklerini değiştirdi. Otomobillerinde bir özellik olan orijinal, elle çalıştırılan krank tarzı ön cam silecekleri, bebekliklerinin büyük dezavantajları olduğundan beri: Ön camı sürerken ileri geri kranklanmaları gerekiyordu. Arabanın yolcu tarafı. Daha sonra otomobil modelleri ön cama dahil edildi, ancak çözüm hala ideal değildi. Vakumlu cam silecekleri, manuel olarak çalıştırılmadan çalışabilen ilk cam silecekleridir. 1920'lerin sonunda kullanılmış ve motor tarafından çalıştırılmıştı.
fonksiyon
Vakumlu ön cam silecekleri, çatının kenarı boyunca veya ön camın altına monte edilmiş bir vakum silecek motoru tarafından çalıştırıldı. Vakum silecek motoru bir vakum manifoldu ile güçlendirildi. Tipik bir içten yanmalı motorda, vakum manifoldu dış atmosfer ile motorun emme manifoldu arasındaki hava basıncı farkı tarafından oluşturulur. Hızlandıkça, gaz açık ve emme manifoldu hava ile doluyor. Bu hava girişi manifolddaki vakumu doldurur, hava basıncını arttırır. Bu artan hava basıncı - ve bu, vakumlu silecekler de dahil olmak üzere, dünyanın en önemli şeylerinden biridir. Bıçak ve silecek kolunu bağlamak için bir pistonda ve bir dizi valfde kullanılan vakum silecek motorlarını kullanan otomobiller.
Artıları ve Eksileri
O zamanlar vakum ön cam silecekleri daha önce otomobillerde - özellikle 1920'lerle 1960'lar arasında inşa edilen otomobillerde - motor tarafından yaratılan vakum manifoldunu kullandılar. Ancak, dezavantajları vardı. Vakumlu cam silecekleri sabit ve düzenli bir hızı koruyamadı: hızları doğrudan motorun hızına karşılık geliyor. Ayrıca, ön camın işlevi, motordaki vakumun büyüklüğüne bağlı olduğundan, silecekler tepe. Sonunda, elektrik motorlarıyla çalışan ve silecekler motorlardaki değişikliklerden bağımsız olarak çalışıyor. Nihai vakumlu cam silecekleri, 1972'de arabalara yerleştirildi.
