İçerik
Lambda sensörleri veya oksijen sensörleri olarak da adlandırılan O2 sensörleri, araç egzozundaki oksijen oranını ölçer. Sensörler ilk olarak Çevre Koruma Ajansı'nın tanıtıldığı 1970'lerde araçlara monte edildi. Daha sonra, araç üreticileri iki sensör seti kurmaya başladı: biri katalitik konvertörden önce diğeri diğeri. Fiziksel olarak, ön ve arka O2 sensörleri arasında fark yoktur. Aynı şekilde çalışırlar, ancak olaylara farklı bakış açıları kullanırlar.
Bir O2 Sensörü Nasıl Çalışır?
O2 sensörünün buluşundaki ilk adım, 1899'da Walter Nernst Nernst hücresini tasarladığında Almanya'da gerçekleşti. 620 derece Fahrenheit'ten daha yüksek sıcaklıklarda, seramik hücre, hücrenin içindeki gazdan dışarıdaki gazlara oksijen iyonlarını aktarabilir ve iki gazın oksijen konsantrasyonunda bir elektrik akımı üretebilir. 1976'da Bosch şirketi, Nernst hücresini otomobillerde kullanılmak üzere uyarladı. Modern araç O2 sensörleri, orijinal Nernst hücrelerinin yaptığı prensiplere göre çalışır. Platin kaplı bir zirkonya ampulü, oksijenin havanın sıcaklığına ve sıcaklığına transferini kolaylaştırır ve sıcaklık 600 derece Fahrenheit'ten daha yüksektir. O2 sensörlerinin çoğu, oksijen sensörü işlevi için sensörün sıcaklığına erişebilecekleri bir iç ısıtma elemanına sahiptir.
Ön O2 Sensörünün Amacı
Ön O2 sensörleri doğrudan motordan gelen egzozu analiz eder. O2 sensörleri sadece tek bir yere monte edildiğinde, bugün ön O2 sensörleri denilen şeyi yapan konuma yerleştirildiler. Motora giren yakıt ve hava karışımını kontrol eden bilgisayar olan motor kontrol modülü ile iletişim kurarlar. Karışım çok zenginse, bu çok fazla yakıt içerdiği anlamına gelirse, bilgisayar motora giren karışımdaki yakıtı azaltır; egzoz çok yağsızsa, bilgisayar karışıma yakıt ekler. Bilgisayar, emisyonları azaltmak ve yakıt tasarrufunu iyileştirmek için ideal bir hava / yakıt oranını sağlamaya çalışır.
Geri O2 Sensörünün Amacı
Back O2 sensörleri, katalitik konvertörden sonra bulunur, bunun dışında kirleticilerin egzoz içerisine zararsız yan ürünlere dönüştürülmesini kolaylaştırır. Bu sensörler dönüştürücünün verimliliğini izler. Bilgisayar, dönüştürücüye akan egzoz ile çıkan egzozu karşılaştırır. Dönüştürücünün egzozun bileşimi üzerindeki etkisi azalırsa, dönüştürücünün yıprandığı anlamına gelir. Dönüştürücünün değiştirilmesi gerektiğinde bilgisayar, dönüştürücünün çalışma seviyesini ve sürücüyü izleyebilir.
