İçerik
Bir ateşleme bobini aslında bir demir çekirdeğin etrafına sarılmış iki tel bobinidir. Birincil bobin ağır telden yapılmıştır ve bobinin üstündeki iki terminale bağlanmıştır. İkincil bobin ince telden yapılır ve aynı zamanda bobinin üstündeki yüksek voltajlı bağlantıya bağlanır. Üç ana ateşleme sistemi vardır, bu yüzden üç ana ateşleme bobini tipi vardır.
geleneksel
Elektrik kırılma noktası tipi ateşleme, 1900'lerin başından beri kullanılıyor. Bu sistemde, ateşleme bobininin birincil devresi, bir direnç aracılığıyla aküden güç alır. Güç, distribütördeki kapalı ateşleme noktalarından topraklanır. Akım, birincil bobinin sargılarından akar ve manyetik bir alan yaratır. Dağıtıcının dönmesi ile noktalar açıldığında, akımların elektrik devresi kopar ve manyetik alan daraltılır. İkincil bobinin sarımlarının çökmesinin gücü ve içlerinde bir elektrik akımı yaratır. Akım dağıtıcı kapağa ve sonunda bujilere akar, hepsi de bir saniye içinde.
elektronik
Elektronik ateşleme sistemleri 1970'lerin ortalarında popülerdi ve daha fazla emisyon üretmek için geliştirildi. Bu ateşleme türü konvansiyonel sisteme çok benzer, ateşleme bobininin ikincil devresinde de aynı konfigürasyona sahiptir. Aküden terminal bobine kadar, ana devre de aynıdır. Ancak, bir dağıtıcı ve nokta yerine, elektronik sistem kontrol modülünü sinyal vermek için bir toplama bobini kullanır, bu daha sonra ateşleme bobinini ateşler. Bazı elektronik sistemlerde, ateşleme bobini dağıtıcı kapağının içine yerleştirilmiştir.
distribütörsüz
1980'lerde ortaya çıkan distribütörsüz bir ateşleme sisteminde, tasarımı bobinlerden daha fazla enerji elde edilmesini sağladı. İki bobin yerine, bir bobin paketinde bir veya daha fazla bobin vardır, bunların her biri ateşlemeden veya bir buji veya bir çiftten sorumludur. Bu sistem motor devrini ve krank mili pozisyonunu belirlemek için manyetik bir tetikleme cihazı kullanır. Tetikleme cihazı motor kontrol modülüne veya ateşleme kontrol modülüne bir sinyaldir, bu sırada bobinin enerjisidir.
